بهار آید  و  فروردین  و   جشن   و   شادی  نوروز                   

                                                                      نسیم  صبحگاهی   میدهد   ایـن   مژده   را   هر   روز

شکوفه   های     زیبای     درختان   بشکفند  از   نو

                                                                      ببین لاله   و   سمبل   خنده   زد   باز   آمده    نوروز

پرستو   های   زیبای   بهاری   میرسند   از   راه

                                                                      بــــه آهنگ و نوای خوش خبر آید   جهان   پیروز

از این روز های نوروزی همه شاد و همه خندان

                                                             به دشت و کوه و صحرا سبزه ها سر  میکشند   هر   روز

همه   دشت  و  دمن   سر سبز گشته   از   نسیم  نو

                                                                    ببین      آماده       گشته     از    برای     سیزده     نوروز

همه   آماده  اند  تا  طی  شود  این  عید  نوروزی

                                                                    همه شادی کنان دشت و دمن را طی کنند آن روز

همه   شادی   کنند   و   پای   کوبی  در ره صحرا

                                                                    همه    سبزه گره   سازند   و   بخت   خود   کنند     افروز

چنین ایّام ایرانی نباشد در  جهان    هرگز

                                                                   وصال در حفظ آن  کوشش    نما تا که   شوی   پیروز

سال چو بپایان میرسد چهارشنبه سوری میرسد

                                                                                آتش فروزی میرسد جشن و سروری  میرسد

در بعد از آن بنگر ببین  عمو  نوروزی میرسد

                                                                                شادی و پیروزی رسید خنده و شادی    میرسد

بوی   بهاران   میرسد   بوی   بنفشه     میرسد

                                                                                صدای بلبلان دور از دور به  زودی   میرسد

پروانه های رنگارنگ  جشن  و  سرور  بپا  کنند

                                                                                رقص کنان مژده دهند از دور نگاری میرسد

پرندگان خوش نوا مژده دهند به دشت و باغ

                                                                                شادی بکن ای سروناز تا که بهاری میرسد

لاله ببین  شکفته  شد  بنفشه بین  به   خنده  شد

                                                                                فصل وصال چو میرسد تبریک نوروز میرسد

چو آذر  ماه   بگذشت  و   زمستان     چون      هویدا     شد

                                                                درختان بخواب    رفته    بدیدند   سردی   پیدا   شد

گذشت آن سبزی گلزار گذشت آن خرّمی در باغ

                                                                ببین لاله چه افسرده  از   این   سرما   که   بر   پا شد

بدین سان بلبلان رفتند گلستان سرد و خاموش است

                                                               همه سرد و همه خاموش بدین سان سرد و سرما شد

دگر    عاشق     نمیبیند     لبان      خنده     ی      معشوق

                                                              بیا بنگر دل مجنون   که   وصل   او   چه   بی   جا شد

از    آن       مجنون      آواره       و   زان    لیلی    بیچاره

                                                                چرا عاشق چرا معشوق  همه  یک  جا به  رویا   شد

دگر      گرمای    تابستان    دگر   آن   عشق    مجنون   وار

                                                              ببین دل  های  دیوانه  چگونه  سرد  و  رسوا   شد

به اسفند دل خوشم   دیگر  که   بعد   از   این    بهار    آید

                                                             گل   و   لاله   به  بار  آید  شکوفه   ها   همه   وا   شد

وصال دل خوش بزی تا تو ببینی چون زمستان رفت

                                                              بیا خرم و دل خوش باش ببینی تا که سرما شد

دلم  هوای  تو   دارد   کجا   روم   ای   دل                   دو دیده ام به ره توست کجا روم  ای دل

به سوی کوی تو   آیم   کجا   روم   ای   یار                   به   من بگو به  کجایی     کجا     روم     ای دل

به دشت و کوه و بیابان چو بنگرم   همه   جا                      ز  دیده ام   تو   نهانی   کجا   روم    ای دل

به     سوسن   و   نرگس   به   لاله   و   سمبل                      ترا   نظاره   کنم   من   کجا   روم    ای دل

سفر  به   کوی   تو   کردم   تو   را  ببینم  باز                        به   دیدنت   نرسیدم   کجا   روم    ای دل

به    دیدنت    چو    رسیدم   میان    دریا ها                        به جز خروش موج ندیدم کجا روم ای دل

به   آسمان   و   مه    تو    ببین    نظاره کنم                         تو   هر  کجایی   و   من   کجا   روم   ای دل

وصال   کجا   روی   آخر درون دل بنگر                        شکایت   و  گله  کم  کن کجا روم ای دل

`````````````````````````````